Door confrontaties met mijzelf in de vorm van ziekte, ben ik steeds meer op onderzoek gegaan naar trauma, overtuigingen, en wat zeggen verschillende kundigen op dit gebied over het ontstaan van ziekte. Mijn eigen overtuiging is, dat mijn diepste pijnen de oorzaak waren van het ontstaan van mijn ziekte. Dit merkte ik eigenlijk al voordat ik een diagnose kreeg. Ik constateerde dat ik altijd ruimte gaf aan anderen. Me voortdurend verdiepte in de reden waarom ze deden wat ze deden. Hen liet uiten wat zij wilden uiten. Ik gaf mijzelf geen ruimte, of begrip.(Dit bleek een voortzetting te zijn van gedrag wat ik mezelf als heel klein meisje heb aangeleerd om te overleven) Hier kwam ik achter in mijn opleiding tot Rebalancer.
Weinig mensen durven je te steunen wanneer je een natuurlijke weg gaat, zoals ik. Sylvia Millecam komt dan altijd naar voren. Zij is overleden, en dan denken mensen dat dit komt door de behandeling die zij koos. Zou ze echt nog in leven zijn geweest, wanneer ze de reguliere weg had gekozen?
Ik geloof dat het niet zozeer dat is wat je kiest, dat maakt dat je van je ziekte herstelt of juist overlijd.... Waar het in essentie overgaat, is zoals ook Gabor Mate schrijft in zijn boek: Wanneer je lichaam nee zegt.
Hij schrijft hierin over mensen die eigenlijk al heel lang boos zijn, zonder dit echt te voelen. Ze passen zich altijd maar aan. Omdat ze geloven niet opgewassen te zijn tegen de ander of afwijzing die volgt op het uiten van boosheid. Wanneer deze mensen uiteindelijk met een ziekte worden geconfronteerd, moeten ze om te overleven, hun gedrag gaan veranderen. En doordat ze veranderen, herstelt hun lichaam.
Er zijn in het verleden veel onderzoeken geweest waarin werd gekeken naar psychologische factoren voor het ontstaan van ziekte. Helaas worden die onderzoeken niet meer gebruikt. Het lijkt wel of de medicijnfabrikanten de hele reguliere zorg in de pocket hebben. En onderzoek naar kanker? Veel mensen halen daar geld voor op, maar wat wordt er eigenlijk onderzocht? Of er nog veel meer verschrikkelijk dure medicijnen gemaakt kunnen worden? medicijnen waar mensen dan zo ziek van worden dan hun lichaam moeite heeft zich te herstellen van de schade die veroorzaakt wordt door de chemo?
Iedereen is zo bang om te sterven, en daarom heel gemakkelijk beïnvloedbaar. En zorgpersoneel in het ziekenhuis die ik tegen kwam, probeerden me angstig te maken. Ik ben nog altijd blij dat ik mijn lichaam en mijzelf heb durven vertrouwen. Het is nu 6 jaar na de diagnose, en ik doe het nog altijd goed.
Reactie plaatsen
Reacties